Βρες λόγο να χαμογελάσεις



Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και βλέπω τα κιτρινισμένα φύλλα να πέφτουν από τα δέντρα. Περαστικοί, πάνε στην δουλειά τους, για ψώνια ή για διασκέδαση. Μικρά παιδιά γυρίζουν κουρασμένα από το σχολείο και άλλα έχουν ήδη βγει να απολαύσουν το παιχνίδι τους. Εικόνες όμορφες που παρόλα αυτά, μου γεννούν μια νοσταλγία.  
Νοσταλγώ στιγμές που έζησα, μα όχι κάτι συγκεκριμένο. Ίσως τα παιδικά μου χρόνια, ίσως πάλι και όχι. Δεν ξέρω! Εσένα, τι είναι αυτό που σου λείπει; Υπάρχει κάτι το οποίο να μετανιώνεις που το έχασες ή πιστεύεις πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο; (αν θέλεις να το συζητήσουμε, στείλε μου μήνυμα ή άσε μου ένα σχόλιο κάτω.) Να σου πω την αλήθεια, όσο σκέφτομαι πως σε λίγες ώρες θα κάθομαι στον καναπέ μου, παρέα με μια κούπα ζεστή σοκολάτα ή ένα ποτήρι κρασί, ένα καλό βιβλίο και απαλή μουσική στο στερεοφωνικό, δεν μου λείπει τίποτα! Ναι, κάτι τόσο μικρό, τόσο ασήμαντο. Καθόλου φαντασμαγορικό ή πρωτότυπο, με κάνει ειλικρινά χαρούμενη. Απόλυτα χαρούμενη θα μπορούσα να πω. 

Είναι εκείνες οι στιγμές που νιώθεις καλά, χωρίς να κάνεις τίποτα. Αυτές που είσαι χαρούμενος γιατί απλά δεν έχεις κάτι να στεναχωρηθείς. Εδώ που τα λέμε, προβλήματα, έχουν όλοι, δυνατός όμως, είναι αυτός που δεν επιτρέπει να τον κυριεύουν, να τον επηρεάζουν και να τον υποδουλώνουν. Στάσου στο ύψος σου και φόρα το όμορφο χαμόγελό σου. Δεν έχεις τίποτα λιγότερο απ'όλους αυτούς που γελάν. αντίθετα, έχεις δικαίωμα στην ευτυχία. διεκδίκησε το, πριν να είναι αργά. 


Άλλωστε με την μιζέρια, δεν ευτύχισε ποτέ, κανείς. 



//Για περισσότερα άρθρα, γίνε μέλος της ομάδας μας, "οι μοναξιές συνομιλούν" (https://www.facebook.com/groups/150555122230990/)



farytale (blue dragonfly) 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγάπη με νόημα ή λόγια του αέρα;

Ο έρωτας φοβήθηκε την ξεπέτα

λόγια αγάπης....και καλά!