Ο έρωτας φοβήθηκε την ξεπέτα
Ζούμε στην εποχή της μιζέριας. Ο κόσμος φοβάται. Φοβάται τα πάντα! Τα χαμόγελα, λίγα και ψεύτικα. Οι φιλίες, ελάχιστες και αυτές όχι πραγματικές. Οι σχέσεις; Ω, αυτές είναι πάρα πολλές. Περιστασιακές, εφήμερες. χωρίς συναίσθημα και ρομαντισμό.
Πάμε σε ένα μπαράκι, βλέπουμε κάποιον που ταιριάζει στα γούστα μας, τα οποία φυσικά εναλλάσσονται ανάλογα με την ποσότητα του αλκοόλ και αποκαλύπτουμε τα θέλγητρά μας, για να τον κατακτήσουμε. Οι γυναίκες με προκλητικούς χορούς και λιγοστά ρούχα, ενώ οι άντρες με ύφος 10 καρδιναλίων και κερασμένα ποτά. Έτσι, μέσα σε μια νύχτα δύο κορμιά γίνονται ένα. Πάθος, φιλιά και έρωτας. Όχι όμως ο γλυκός, ο αγνός, ο ανυπέρβλητος έρωτας. Αλλά ο χυδαίος, ο ασταθής, αυτός της μιας νύχτας.
Πόσο μου λείπουν οι εποχές που πριν το πρώτο φιλί, υπήρχε η αγωνία, οι πεταλούδες στο στομάχι και τα ακαταμάχητα βλέμματα. Τότε που ο έρωτας δεν ήταν απλά μια ξεπέτα, αλλά συναίσθημα, αγγίγματα, βλέμματα. Φτάνει πια με τις χυδαιότητες και τις πρόστυχες χειρονομίες. Έχουμε ανάγκη για έρωτα, για ρομαντισμό. Λίγη ευαισθησία, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Καταλαβαίνω πως η ανάγκη για σαρκική επαφή είναι μεγάλη και φυσικά, δεν κρίνω κανέναν που αγαπάει τις σχέσεις μιας νύχτας. Μην το αποκαλείς όμως έρωτα, γιατί δεν είναι! Είναι στυγνό και καθαρό σεξ. Χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, χωρίς συναισθηματικά δεσίματα και φυσικά, χωρίς δεσμεύσεις.
Είμαι σίγουρη πως και εσύ νοσταλγείς τις στιγμές που περίμενες αγωνιωδώς ένα μήνυμα και που χοροπηδούσες ξέφρενα πάνω στο κρεβάτι, επειδή σου έστειλαν ένα γλυκό "καληνύχτα". Τότε που έφευγες από το ραντεβού και πριν προλάβεις να φτάσεις σπίτι, χτυπούσε το κινητό σου για να σου κάνει παρέα στο δρόμο. Πόσο λείπουν εκείνα τα απεγνωσμένα "να προσέχεις" και τα σπασμένα "σ' αγαπάω" κάτω από την βροχή. Τώρα όλα αυτά αντικαταστάθηκαν με ένα like στο facebook, μια πρόστυχη φωτογραφία στο snapchat και ένα "σε περιμένω στην τουαλέτα" μέσα σε κάποιο βρώμικο μπαρ.
Φωνάζεται, κλαίτε και ωρύεστε γιατί σας φέρθηκε σαν σκουπίδι, γιατί σας πρόδωσε ενώ τον/την αγαπήσατε. Γιατί σας κοίταγε με μάτια χυδαία. Έχεις δίκαιο που πληγώθηκες και ξέρω πως η προδοσία πονάει πολύ, μα πριν τον κατηγορήσεις σκέψου καθαρά. Εσύ, σεβάστικες την προσωπικότητά σου; Έβαλες τα όρια που έπρεπε ή βασίστηκες στην σαρκική επαφή και στην μοναδική σεξουαλική χημεία; Γιατί αν το έκανες αυτό, το "λάθος", είναι δικό σου. Ξέρεις γιατί; Γιατί πάντα θα υπάρχει ένα σώμα ωραιότερο από το δικό σου και πάνω στο ποτό η "καύλα" μπορεί εύκολα να βρεθεί στα μάτια του καθενός. Η εγκεφαλική καύλα όμως, δεν αντικαθίσταται. Όσο πιωμένος και να είσαι δεν μπερδεύεται. Κάνε λοιπόν τον άλλο να αγαπήσει την ψυχή σου και όχι το σώμα σου.
Στο έρωτα της απόλυτης συναισθηματικής ξεπέτας, ο έρωτας φοβήθηκε, χάθηκε, μα δεν έσβησε! Είναι στο χέρι σου να επαναφέρεις τον χαμένο ρομαντισμό στην ζωή σου. Απλά βάλε όρια στα θέλω σου και μην φοβηθείς να διεκδικήσεις το απόλυτο. Πονάει και κατά την διάρκεια της διαδρομής θα φας τα μούτρα σου, μα όταν το βρεις, η θαλπωρή θα τυλίξει το κορμί σου τόσο ζεστά, σφιχτά και όμορφα που κανένα "πήδημα", ποτέ, δεν θα μπορέσει να την αντικαταστήσει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου